Het bestuur van Ajuta heeft helaas moeten besluiten het financieren van verbeteringen van de omstandigheden op de afdelingen psychiatrie te moeten opschorten. Het bestuur vindt het niet verantwoord naar onze sponsoren en donateurs toe, om door te gaan met geld uitgeven, zonder de garantie dat er ook structurele verbeteringen komen in het leven van de patiënten. Een moeilijk besluit, dat we liever niet hadden willen nemen.
Uiteraard blijven we wel noodhulp bieden als daar om gevraagd wordt.
Hieronder een gedeelte uit de verslaglegging over het laatste bestuursbezoek aan het ziekenhuis en het gemeentebestuur:
We zijn ons dit jaar (2013) gaan bezinnen hoe we verder zouden kunnen gaan.
Om duidelijke vragen en wensen te krijgen vanuit de psychiatrie, zijn we een correspondentie gestart met de nieuwe directeur van het ziekenhuis. Langzaam kwamen we verder in een richting welke Ajuta houvast kon bieden tot een verantwoord verder gaan. Daarnaast zijn er dit jaar meerdere bezoeken geweest, namens of met Ajuta – leden, aan de psychiatrie (een groep vanuit een kerk heeft er activiteiten gedaan, twee dames hebben er een week gewerkt op de damesafdeling psychiatrie chronisch).
De ervaringen van al deze personen waren negatief:
- – de door Ajuta betaalde, nieuwe toiletten op de dames, chronisch, afdeling, waren allemaal kapot, veelal doordat de patiënten er van alles in hadden gestopt.
- – de tuin wordt te weinig gebruikt als activiteiten mogelijkheid; ook de binnen ruimte staat leeg; omdat er is nog niemand aangesteld om de activiteiten uit te voeren.
Daarnaast weten we, dat het ziekenhuis grote financiële problemen heeft, dat er een personeelsstop is, waardoor er nu veel vacatures niet zijn ingevuld, waarvan 50 in de psychiatrie. Dit spoort ook met ons beeld, dat er veel te weinig personeel is. Degenen die er wel werken, zijn duidelijk overbelast, en niet meer gemotiveerd.
Ook zijn er grote problemen met de infrastructuur: de waterleiding is op diverse plaatsen lek. Voor een deel is dit ondertussen gerepareerd, maar de komende jaren zijn ook hiervoor investeringen nodig; er is een groot probleem met de wasserij (geprivatiseerd tegen veel te hoge kosten).
Deze factoren vragen de maximale aandacht van de leiding van het ziekenhuis en deze heeft daarom geen tijd, geld en gelegenheid voor vernieuwingen; dit maakt het voor Ajuta onmogelijk de gelden van donoren en sponsoren goed te verantwoorden.
Zijn er nog positieve punten? Ja zeker, men is erg tevreden met de cursus van Harm Luth, een Nederlandse docent die woonachtig is in Roemenie. Deze heeft het denken over de patiënten sterk doen veranderen, wordt ons verteld. Een tweede cursus staat op stapel, maar…… die is niet alleen voor het psychiatrisch personeel; ook andere disciplines nemen deel.
Al deze ervaringen hebben we op een rijtje gezet. Dat heeft ons tot het standpunt gebracht, dat we, een pauze moeten inlassen ten aanzien van onze investeringen in de psychiatrie van het ziekenhuis.
Nu men daar de handen meer dan vol heeft aan het realiseren van basiscondities, en daarin niet slaagt, is het niet reëel om nu inhoudelijke verbeteringen te verwachten.
Vorige week waren we (Joke Harmsen, secretaris, en Lourens Keers) in Sighetu. Joke was daar ruim twee jaar niet geweest en kon dus goed beoordelen , of er iets verbeterd was. Zij vond ook van niet.
We hebben aan Oros, directeur, en Dana, psycholoog, ons standpunt meegedeeld. Natuurlijk vond men dat erg jammer, nu er plannen waren één ander te verbeteren.
We hebben duidelijk aangegeven, dat, wanneer de basiscondities op peil zijn, er verantwoordelijken zijn om activiteiten uit te voeren, Ajuta een herstart wil overwegen.
Wat wel doorloopt, is de betrokkenheid van Ajuta bij groeperingen die in de psychiatrie willen werken of er activiteiten willen doen met patiënten.
We hebben afgesproken wel in contact te blijven.
We hebben dit ook gecommuniceerd met de burgemeester.